agitanti

E Victionario

Discretiva

agitanti dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

agitantī[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
agitantī casus dativus singularis participii agitāns
agitantī casus ablativus singularis adiectivi agitāns
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /a.giˈtan.tiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·tī — morphologica: agit-ant-i

Italice[+/-]

agitanti[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
agitanti forma pluralis adiectivi agitante
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /a.d͡ʒiˈtan.ti/
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·ti — morphologica: agitant-i

Loci[+/-]

C. Sallustius Crispus
–86…–34
Titus Livius
–58…+17
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 42/41 a.C.n.)

  • Postremo, ubi multa agitanti nihil procedit, rursus intempesta nocte coniurationis principes convocat per M. Porcium Laecam, ibique multa de ignavia eorum questus docet se Manlium praemisisse ad eam multitudinem, quam ad capiunda arma paraverat, item alios in alia loca opportuna, qui initium belli facerent, seque ad exercitum proficisci cupere, si prius Ciceronem oppressisset: eum suis consiliis multum officere. —De Catilinae coniuratione C. Sallusti Crispi [1][2]

class.  (anno 176–220 u.c.)

  • Ser. Tullius regnavit annos quattuor et quadraginta ita ut bono etiam moderatoque succedenti regi difficilis aemulatio esset; ceterum id quoque ad gloriam accessit quod cum illo simul iusta ac legitima regna occiderunt. Id ipsum tam mite ac tam moderatum imperium tamen quia unius esset deponere eum in animo habuisse quidam auctores sunt, ni scelus intestinum liberandae patriae consilia agitanti intervenisset. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.

  • Igitur XXX navibus Sunium transmittunt - promunturium est Atticae terrae - unde portum urbis petere decreverant. His cognitis rex Harpalo Atheniensibusque iuxta infestus classem parari iubet Athenas protinus petiturus. Quod consilium clam agitanti litterae redduntur: Harpalum intrasse quidem Athenas, pecunia conciliasse sibi principum animos; mox concilio plebis habito iussum urbe excedere ad Graecos milites pervenisse, quibus in Cretam traiectis amico quodam auctore interemptum per insidias. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Sallustius Crispus - De Catilinae coniuratione. (Bibliotheca Augustana): Cap. XXVII. Versus 3  — agitanti
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: agitanti.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber I, caput 48, [9] — agitanti
  4. 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum V, [21] — agitanti