zythi
Latine[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Classice: /ˈzyːtʰɪ/
- Ecclesiastice: /ˈziti/
Nomen[+/-]
- Genetivus singularis Latini verbi zythum.
Declinatio[+/-]
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | zȳthum | zȳtha | I |
gen. | zȳthī | zȳthōrum | II |
dat. | zȳthō | zȳthīs | III |
acc. | zȳthum | zȳtha | IV |
abl. | zȳthō | zȳthīs | VI |
voc. | zȳthum | zȳtha | V |
Usus[+/-]
- Lucius Iunius Moderatus Columella (De Re Rustica, 10.116)
Loci[+/-]
- Iam siser Assyrioque venit quae semine radix sectaque praebetur madido sociata lupino, ut Pelusiaci proritet pocula zythi. (De Re Rustica, 10.114, 10.115, 10.116)