turpate

E Victionario

Discretiva

turpate dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
turpāte secunda pluralis praesens activa imperativus turpō (turpāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /turˈpaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·pā·te — morphologica: turp-ate

Proprietates grammaticales2[+/-]

Forma Modus flexurae originis
turpāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii turpātus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /turˈpaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·pā·te — morphologica: turpat-e