traducenda

Discretiva

traducenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

trādūcenda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trādūcenda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi trādūcendus
trādūcenda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi trādūcendus
trādūcenda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi trādūcendus
trādūcenda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi trādūcendus
trādūcenda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi trādūcendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːduːˈken.da/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dū·cen·da — morphologica: tra-duc-end-a

trādūcendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trādūcendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi trādūcendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːduːˈken.daː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dū·cen·dā — morphologica: tra-duc-end-a

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

• Summa quidem auctoritate philosophi severe sane atque honeste haec tria genera confusa cogitatione distinguunt: quicquid enim iustum sit, id etiam utile esse censent, itemque quod honestum, idem iustum, ex quo efficitur, ut, quicquid honestum sit, idem sit utile. Quod qui parum perspiciunt, ii saepe versutos homines et callidos admirantes, malitiam sapientiam iudicant. Quorum error eripiendus est opinioque omnis ad eam spem traducenda, ut honestis consiliis iustisque factis, non fraude et malitia se intellegant ea, quae velint, consequi posse. —De officiis Ciceronis