terminentur

Discretiva

terminentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminentur	tertia pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnentur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nen·tur — morphologica: termin-entur

Loci

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Illa tamen quomodo effugient, ut, nomina quamvis feminina singulari nominativo ‘us’ litteris finita nunquam genitivo casu ‘ris’ syllaba terminentur, faciat tamen Venus Veneris? —Institutio oratoria Quintiliani

• Verum priora illa ad pueros magis, haec sequentia ad robustiores pertinebunt, cum grammatices amor et usus lectionis non scholarum temporibus, sed vitae spatio terminentur. —Institutio oratoria Quintiliani