terminantia

E Victionario

Discretiva

terminantia dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
terminantia casus nominativus pluralis · genus neutrum participii termināns
terminantia casus accusativus pluralis · genus neutrum participii termināns
terminantia casus vocativus pluralis · genus neutrum participii termināns

Appellatio[+/-]

API: /termiˈnantia/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·ti·a — morphologica: termin-ant-ia

Loci[+/-]

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova[+/-]

saec. XVI.

  • Ad elementa liquescentia et terminantia inter et post simplices combinationes. —Ars memoriae Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Ars memoriae (Universitas Turicensis): Tertia pars. Cap. VI.  — terminantia
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: terminantia.