terminantem

Discretiva

terminantem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
terminantem	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii termināns
terminantem	casus accusativus singularis · genus femininum	participii termināns

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnantem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·tem — morphologica: termin-ant-em

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Sicut autem quadrantum singulis tribus angulis terminari, tribusque lineis accidit definiri, ita ipsorum cubilium sunt concipiendae partes, ut pro punctis hic polum, ibi angulum orientis vel occidentis, illic angulum meridiei vel merinoctii statuat; pro lineis vero hic meridiani, ibi aequinoctii vel aequidialis, ibi horizontis portionem terminantem intelligat; moxque ad partium referendarum situs et habitudines respiciens, facile omnium atque singulorum exquisitam poterit nactus esse praesentiam. —Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum Iordani Bruni