terminanda
Discretiva
terminanda dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
terminanda[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
terminanda | casus nominativus singularis · genus femininum | gerundivi terminandus |
terminanda | casus vocativus singularis · genus femininum | gerundivi terminandus |
terminanda | casus nominativus pluralis · genus neutrum | gerundivi terminandus |
terminanda | casus accusativus pluralis · genus neutrum | gerundivi terminandus |
terminanda | casus vocativus pluralis · genus neutrum | gerundivi terminandus |
Appellatio[+/-]
API: /termiˈnanda/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·da — morphologica: termin-and-a
terminandā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
terminandā | casus ablativus singularis · genus femininum | gerundivi terminandus |
Appellatio[+/-]
API: /termiˈnandaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·dā — morphologica: termin-and-a
Loci[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica[+/-]
- Itemque amicitia non angustis finibus terminanda est: omnes enim quibus amor et dilectio debetur, amplectitur, quamvis in alios propensius, in alios suspensius inclinetur; pervenit autem usque ad inimicos, pro quibus etiam orare praecipimur. —Epistolae Augustini [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae (Universitas Turicensis). EPISTOLA CXXX. Caput VI, p. [13] — terminanda
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: terminanda.