supersit

E Victionario

Discretiva

supersit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
supersit tertia singularis praesens activa coniunctivus supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /suˈpersit/(classice)
Syllabificatio phonetica: su·per·sit — morphologica: super-sit

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 Quintus Curtius Rufus ca. 50C. Plinius Secundus 23-79 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quibus vero articulorum dolor certis temporibus revertitur, hos ante et curioso victu cavere oportet, ne inutilis materia corpori supersit, et crebriore vomitu; et si quis ex corpore metus, vel alvi ductione uti vel lacte purgari. Quod Erasistratus in podagricis expulit, ne in inferiores partes factus cursus pedes repleret, cum evidens sit omni purgatione non superiora tantummodo sed etiam inferiora exinaniri. —De Medicina Celsi [1]

saec. I.

  • Hoc autem brevi futurum ratio promittit: Bactra intacta sunt, Indi et Sacae in tua potestate; tot populos, tot exercitus, tot equitum peditumque milia, ad ‹res› renovandas vires paratas, habes, ut maior belli moles supersit quam exhausta sit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [2][3]

saec. I.

  • idque etiam magis mirum, in poculis repletis addito umore minimo circumfluere quod supersit, contra evenire ponderibus additis ad vicenos saepe denarios, scilicet quia intus recepta liquorem in verticem attollant, at cumulo eminenti infusa delabantur. —Naturalis historia Plinii [4][3]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • nam si deficeret, maestam attonitamque videres
hanc urbem veluti Cannarum in pulvere victis
consulibus. spectent iuvenes, quos clamor et audax
sponsio, quos cultae decet adsedisse puellae:
nostra bibat vernum contracta cuticula solem
effugiatque togam. iam nunc in balnea salva
fronte licet vadas, quamquam solida hora supersit
ad sextam. facere hoc non possis quinque diebus
continuis, quia sunt talis quoque taedia vitae
magna: voluptates commendat rarior usus. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [5][3]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XXXI. [9] — supersit
  2. 2.0 2.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum IX, [5] — supersit
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 Vicicitatio: supersit.
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 65, [163] — supersit
  5. 5.0 5.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XI, versus 205 — supersit