Sonne
(Redirectum de sonne)
Germanice[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- /ˈzɔnə/
Notatio[+/-]
Germanice antiqua sunno, sunna a lingua prisca Germanica *sunnōn-, a lingua prisca Indoeuropaea *su(e)n-, forma varians a *suH₂el-. Nomen Latinum sol cognatum est.
Nomen substantivum[+/-]
die Sonne, -n f
- sol (-is, m) || Telluris proxima stella, centrum nostri systematis solari.
- (colloq.) Quisquam stella → Stern
- Alpha Centauri ist ebenfalls eine Sonne.
- Alpha Centauri est etiam sol.
Declinatio[+/-]
f. | sing. | plur. |
---|---|---|
nom. | Sonne | Sonnen |
gen. | Sonne | Sonnen |
dat. | Sonne | Sonnen |
acc. | Sonne | Sonnen |
Dictiones collatae[+/-]
Adversa[+/-]
Hyperonyma[+/-]
Hyponyma[+/-]
Dictiones derivatae[+/-]
Collocationes[+/-]
Formae affines[+/-]
- Francogallice: I. vel III. singularis praesens a sonner.