scripsistis

E Victionario

Discretiva

scripsistis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
scrīpsistis secunda pluralis perfectum activa indicativus scrībō (scrībere)

Appellatio[+/-]

API: /skriːpˈsis.tis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·vis·tis — morphologica: scrips-istis

Loci[+/-]

Q. Septimius Florens Tertullianus
ca. 150-230
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. III.

  • De quibus autem scripsistis, bonum est homini mulierem non contingere; sed propter fornicationem unusquisque uxorem suam habeat; vir uxori et uxor viro debitum reddat. Huius boni fibulam quis illum nesciat invitum relaxasse, ut fornicationi obviam esset? Quam si cui indulsit vel indulget, utique consilium remedii sui infregit et tenebitur iam frenandis continentiae coniugiis, si fornicatio, ob quam permittuntur, non timebitur. Non enim timebitur quae ignoscetur. —De pudicitia Tertulliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - De pudicitia. (The Latin Library): Capitulum XVI, [13] — scripsistis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: scripsistis.