salveo

E Victionario
Redactio 10:31, 26 Aprilis 2017 a conlatore OctraBot (disputatio | conlationes) facta (Bot: Cleaning up old interwiki links)

Latine

Appellatio pronuntiatusque

salveōAPI: /ˈsalweoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: sal·ve·ō — morphologica: salv-eo

Notatio

Latine: salvus.

Verbum temporale

salv|eō, -ēre, —, — (verbum defectivum)

  1. √ Salvus sum, bene me habeo, sanus sum.
  2. (Verba salutandi).
    salve, salveto, salvete!
    salvebis a filio meo

Coniugatio

Verbum finitum

Thema Vox activa
salv- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. salveō    
II. sing. salvēs salvē! salvēbis
III. sing. salvet  
I. plur. salvēmus    
II. plur. salvētis salvēte!
III. plur. salvent  

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
salvēre  

Gerundium Gerundivum Supinum

Dictiones collatae

Synonyma

Translationes

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 210 — “SALVĔO, es, ere, n. 2.”