Jump to content

ruitote

E Victionario

Discretiva

ruitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ruitōte secunda pluralis futurum activa imperativus ruō (ruere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
ruiˈtoːte/
Syllabificatio phonetica: ru·i·tō·te — morphologica: ru-itote