ruite

E Victionario

Discretiva

ruite dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ruite secunda pluralis praesens activa imperativus ruō (ruere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈruite/(classice)
Syllabificatio phonetica: ru·i·te — morphologica: ru-ite