ruant

Discretiva

ruant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ruant	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	ruō (ruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈruant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ru·ant — morphologica: ru-ant

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• ita mutuo conplexu diversitatis effici nexum et levia ponderibus inhiberi quo minus evolent, contraque gravia ne ruant suspendi, levibus in sublime tendentibus. —Naturalis historia Plinii