rosmarus
Latine[+/-]
Notatio[+/-]
“Cetus rufus.”
Cf. vocem Hungaricam rozmár.
Nomen substantivum[+/-]
rosmar|us, -ī masc.
- Animal mammiferum carnivorum aquaticum, similis phocae, cuius dentes laniarii elongati plus quam metro dimidio sunt; taxonomice Odobenus rosmarus vocatur.
Declinatio[+/-]
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | rosmarus | rosmarī | I |
gen. | rosmarī | rosmarōrum | II |
dat. | rosmarō | rosmarīs | III |
acc. | rosmarum | rosmarōs | IV |
abl. | rosmarō | rosmarīs | VI |
voc. | rosmare | rosmarī | V |
Dictiones collatae[+/-]
- Synonyma: trichechus, odobenus
Translationes[+/-]
- √ tricheco m
- √ Wallross n
- morsa f
Loci[+/-]
- 1766: Roſmarus. 1. T. dentibus laniariis ſuperioribus exſertis. —Systema Naturae Caroli Linnaei