rettulerunt
Discretiva
rettulerunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
rettulērunt | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | referō (referre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /rettuˈleːrunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ret·tu·lē·runt — morphologica: ret-tul-erunt
Formae aliae[+/-]
Loci[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
- Idemque quoniam non semper eodem modo respondebant, eosdem alii inter acutos, alii inter longos rettulerunt; ex quo plura eorum genera esse manifestum est. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, I. [[1] ] — rettulerunt
- ↑ Vicicitatio: rettulerunt.