refugiebamus

Discretiva

refugiebamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
refugiēbāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	refugiō (refugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /refugieːˈbaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·fu·gi·ē·bā·mus — morphologica: re-fugi-ebamus