quinquaginta

E Victionario

Latine[+/-]

L
Cardinalis: quīnquāgintā
Ordinalis: quīnquāgēsimus
Adverbium: quīnquāgiēs
Distributivus: quīnquāgēnī
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
XLIXLLI
(XL) quadrāgintā ← quīnquāgintā → sexāgintā (LX)

Appellatio[+/-]

quīnquāgintāAPI: /kwiːn.kwaːˈgin.taː/(classice)
Syllabificatio phonetica: quīn·quā·gin·tā — morphologica: quinqua-ginta

Numerus cardinalis[+/-]

quīnquāgintā (indeclinabilis; numerales: L, 50)

  1. Quinquies dena. Numerus L.

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Collocationes

Translationes[+/-]

Quinquies dena. Numerus Ldilatare ▼
Quinquies dena. Numerus Lcollabi ▲

Loci[+/-]

Marcus Terentius Varro
-116…-27
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Qui Graece scripserunt dispersim alius de alia re, sunt plus quinquaginta. Hi sunt, quos tu habere in consilio poteris, cum quid consulere voles, Hieron Siculus et Attalus Philometor: de philosophis Democritus physicus, Xenophon Socraticus, Aristoteles et Theophrastus peripatetici, Archytas Pythagoreus: … —De agricultura Varronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (ed. Heinrich Keil, publ. Teubner, Lipsia 1884-1902). Universitas Turicensis: Liber primus, 1. — quinquaginta
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quinquaginta.