probandae

E Victionario

Discretiva

probandae dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
probandae casus genitivus singularis · genus femininum gerundivi probandus
probandae casus dativus singularis · genus femininum gerundivi probandus
probandae casus nominativus pluralis · genus femininum gerundivi probandus
probandae casus vocativus pluralis · genus femininum gerundivi probandus

Appellatio[+/-]

API: /proˈban.dae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: pro·ban·dae — morphologica: prob-and-ae

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Etenim sic omnia sapientis esse dico, ut nihilo minus proprium quisque in rebus suis dominium habeat, quemadmodum sub optimo rege omnia rex imperio possidet, singuli dominio. Tempus istius probandae rei veniet; interim hoc huic quaestioni sat est me id, quod aliter sapientis est, aliter meum est, posse donare sapienti. —De beneficiis Senecae [1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Similis hammoniaci natura atque lacrimae, probandae ut diximus. mollit, calefacit, discutit, dissolvit. claritati visus in collyriis convenit, pruritum, cicatrices, albugines oculorum tollit, dentium dolores sedat, efficacius accensum. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De beneficiis. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber VII. 5 — probandae
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: probandae.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 14, [23] — probandae