picturae

Discretiva

picturae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
pictūrae	casus genitivus singularis · genus femininum	participii pictūrus
pictūrae	casus dativus singularis · genus femininum	participii pictūrus
pictūrae	casus nominativus pluralis · genus femininum	participii pictūrus
pictūrae	casus vocativus pluralis · genus femininum	participii pictūrus
pictūrae	casus genitivus singularis	substantivi pictūra
pictūrae	casus dativus singularis	substantivi pictūra
pictūrae	casus nominativus pluralis	substantivi pictūra
pictūrae	casus vocativus pluralis	substantivi pictūra

Appellatio pronuntiatusque

API: /pikˈtuːrae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pic·tū·rae — morphologica: pict-ur-ae

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Vitruvius ca. -80…-15

C. Plinius Secundus 23–79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• Quodsi in ceteris quoque studiis a multis eligere homines commodissimum quodque quam sese uni alicui certe vellent addicere, minus in arrogantiam offenderent; non tanto opere in vitiis perseverarent; aliquanto levius ex inscientia laborarent. Ac si par in nobis huius artis atque in illo  picturae  scientia fuisset, fortasse magis hoc in suo genere opus nostrum quam illius in suo pictura nobilis eniteret. Ex maiore enim copia nobis quam illi fuit exemplorum eligendi potestas. —De inventione Ciceronis

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

• At haec falsa videntes homines non reprehendunt sed delectantur, neque animadvertunt, si quid eorum fieri potest necne. Ergo ita novi mores coegerunt, uti inertiae mali iudices convincerent artium virtutes; iudiciis autem infirmis obscuratae mentes non valent probare, quod potest esse cum auctoritate et ratione decoris. Neque enim  picturae  probari debent, quae non sunt similes veritati, nec, si factae sunt elegantes ab arte, ideo de his statim debet «recte» iudicari, nisi argumentationis certas rationes habuerint sine offensionibus explicatas. —De architectura Vitruvii

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Iam enim absoluta erat pictura etiam in Italia. exstant certe hodieque antiquiores urbe  picturae  Ardeae in aedibus sacris, quibus equidem nullas aeque miror, tam longo aevo durantes in orbitate tecti veluti recentes. similiter Lanivi, ubi Atalante et Helena comminus pictae sunt nudae ab eodem artifice, utraque excellentissima forma, sed altera ut virgo, ne ruinis quidem templi concussae. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Enimvero pavimenta ipsa lapide pretioso caesim deminuto in varia  picturae  genera discriminantur: vehementer iterum ac saepius beatos illos qui super gemmas et monilia calcant! Iam ceterae partes longe lateque dispositae domus sine pretio pretiosae totique parietes solidati massis aureis splendore proprio coruscant, ut diem suum sibi domi faciant licet sole nolente: sic cubicula sic porticus sic ipsae valvae fulgurant. —Metamorphoseon libri XI Apulei