peperere

Discretiva

peperere dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
peperēre	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	pariō (parere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pe.peˈreːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pe·rē·re — morphologica: peper-ere

Formae aliae

• peperērunt

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

P. Ovidius Naso -42…+18

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• ille quoque eversus mons est, quem maximum in oris

progenies Thiae clara supervehitur,

cum Medi peperere novum mare, cumque iuventus

per medium classi barbara navit Athon.

quid facient crines, cum ferro talia cedant?

Iuppiter, ut Chalybon omne genus pereat,

et qui principio sub terra quaerere venas

institit ac ferri stringere duritiem! —Carmina Catulli

class.  (post 23 a.C.n.)

• at vestrae matres teneras peperere puellas:

vultis inaurata corpora veste tegi,

vultis odoratos positu variare capillos,

conspicuam gemmis vultis habere manum;

induitis collo lapides oriente petitos

et quantos onus est aure tulisse duos. —Medicamina faciei femineae Ovidii Nasonis

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• equo castrato prius non decidunt dentes. asinorum genus tricensimo mense similiter amittit, dein senis mensibus. quod si non prius peperere quam decidant postremi, sterilitas certa. boves bimi mutant. subus non decidunt umquam. absumpta hac observatione senectus in equis et ceteris veterinis intellegitur dentium brocchitate, superciliorum canitia et circa ea lacunis, cum fere XVI annorum existimantur. —Naturalis historia Plinii