Discretiva
|
parassem dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| parāssem
|
prima singularis
|
plusquam perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
parō (parāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pa·rās·sem — morphologica: para[v-i]ssem
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| parassem
|
tertia pluralis
|
imperfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
parar
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pa·ras·sem — morphologica: par-assem
|
|
|
|
Apuleius
ca. 125-170
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170 p.C.n.)
- Sed bene, quod facilior reformationis huius medela suppeditat. Nam rosis tantum demorsicatis exibis asinum statimque in meum Lucium postliminio redibis. Atque utinam vesperi de more nobis parassem corollas aliquas, ne moram talem patereris vel noctis unius. Sed primo diluculo remedium festinabitur tibi. —Metamorphoseon libri XI Apulei [1][2]
Fontes
