Discretiva
|
parassem dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
parāssem[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
parāssem
|
prima singularis
|
plusquam perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
parō (parāre)
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pa·rās·sem — morphologica: para[v-i]ssem
Formae aliae[+/-]
parassem[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
parassem
|
tertia pluralis
|
imperfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
parar
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pa·ras·sem — morphologica: par-assem
|
|
|
Apuleius ca. 125-170
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170 p.C.n.)
- Sed bene, quod facilior reformationis huius medela suppeditat. Nam rosis tantum demorsicatis exibis asinum statimque in meum Lucium postliminio redibis. Atque utinam vesperi de more nobis parassem corollas aliquas, ne moram talem patereris vel noctis unius. Sed primo diluculo remedium festinabitur tibi. —Metamorphoseon libri XI Apulei [1][2]
Fontes