monitura
Discretiva
|
monitura dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
monitūra[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| monitūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii monitūrus |
| monitūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii monitūrus |
| monitūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii monitūrus |
| monitūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii monitūrus |
| monitūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii monitūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /moniˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mo·ni·tū·ra — morphologica: monit-ur-a
monitūrā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| monitūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii monitūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /moniˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mo·ni·tū·rā — morphologica: monit-ur-a