lege

E Victionario

Discretiva

lege dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

lege[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lege secunda singularis praesens activa imperativus legō (legere)
Appellatio[+/-]
API: /ˈlege/(classice)
Syllabificatio phonetica: le·ge — morphologica: leg-e

lēge[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
lēge casus ablativus singularis substantivi lēx
Appellatio[+/-]
API: /ˈleːge/(classice)
Syllabificatio phonetica: lē·ge — morphologica: leg-e

Dacoromane[+/-]

lege[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lege tertia singularis praesens activa coniunctivus lega
lege tertia pluralis praesens activa coniunctivus lega
Appellatio[+/-]
API: /'leʤe/
Syllabificatio phonetica: le·ge — morphologica: leg-e

Germanice[+/-]

lege[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lege prima singularis praesens activa indicativus legen
lege prima singularis praesens activa coniunctivus legen
lege secunda singularis praesens activa imperativus legen
lege tertia singularis praesens activa coniunctivus legen
Appellatio[+/-]
legeAPI: [ˈleːɡə](appellatio normata)
Syllabificatio phonetica: le·ge — morphologica: leg-e