latinissimis

E Victionario
Solum latinissimis Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Latinissimis.

Discretiva

latinissimis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
latīnissimīs casus dativus pluralis adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)
latīnissimīs casus ablativus pluralis adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)

Appellatio[+/-]

API: /latiːˈnis.simiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: la·tī·nis·si·mīs — morphologica: latin-issim-is

Formae aliae[+/-]

Loci[+/-]

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Sic Cicero ait: Impetratum est a ratione, ut peccare suavitatis causa liceret. Sed tamen in paucis admissa euphonia est. Nam ratio locuples est et viris latinissimis. Sane circa has regulas auctoritas ausa est, et in paucis praesumpsit, ut diceret Cicero, humaniter, cum humane dicere debuit: et Terentius. —De grammatica (incerti) Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Incertus Aurelius Augustinus Hipponensis, De grammatica (Universitas Turicensis). Caput XXI. - De adverbio — latinissimis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: latinissimis.