inveniendae
Discretiva
inveniendae dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
inveniendae | casus genitivus singularis · genus femininum | gerundivi inveniendus |
inveniendae | casus dativus singularis · genus femininum | gerundivi inveniendus |
inveniendae | casus nominativus pluralis · genus femininum | gerundivi inveniendus |
inveniendae | casus vocativus pluralis · genus femininum | gerundivi inveniendus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /inweniˈendae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dae — morphologica: in-veni-end-ae
Loci[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica[+/-]
- quaero, si quis temeritatem vecordiamque nostram arguat, quod non apud eius magistros eam diligenter investigamus, cuius inveniendae nobis magna cura inest, quid respondere possimus? —De utilitate credendi Augustini [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De utilitate credendi (Universitas Turicensis). Caput VII, p. 16. — inveniendae
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: inveniendae.