instruit
Discretiva
 |
instruit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]īnstruit
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| īnstruit | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | īnstruō (īnstruere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈiːnstruit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: īn·stru·it — morphologica: in-stru-it
instruit
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| instruit | — |
perfectum | — |
participium | instrui |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /instruˈit/ - Syllabificatio phonetica: in·stru·it — morphologica: in-stru-it
instruit
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| instruit | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | instruir |
| instruit | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | instruir |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: [ɛ̃sˈtʁɥi] - Syllabificatio phonetica: ins·truit — morphologica: in-stru-it
Categoriae:
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Lingua Dacoromana
- Formae affines Dacoromanae
- Formae affines Dacoromanae per coniugationem
- Lingua Francogallica
- Formae affines Francogallicae
- Formae affines Francogallicae per coniugationem