iactae

E Victionario

Discretiva

iactae dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
iactae casus genitivus singularis · genus femininum participii iactus
iactae casus dativus singularis · genus femininum participii iactus
iactae casus nominativus pluralis · genus femininum participii iactus
iactae casus vocativus pluralis · genus femininum participii iactus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈjak.tae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: iac·tae — morphologica: iact-ae

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Plinius Secundus
23-79
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (57 a.C.n. / 697 a.u.)

  • In me uno consulares faces iactae manibus tribuniciis, in me omnia, quae ego quondam rettuderam, coniurationis nefaria tela adhaeserunt. Quod si, ut multis fortissimis viris placuit, vi et armis contra vim decertare voluissem, aut vicissem cum magna internecione improborum, sed tamen civium, aut interfectis bonis omnibus, quod illis optatissimum erat, una cum re publica concidissem. —De domo sua ad pontifices oratio Ciceronis [1][2]

saec. I.

  • tamen omnia haec pariterque eodem inpellentia unus ac parvus admodum pisciculus, echenais appellatus, in se tenet. ruant venti licet, saeviant procellae: imperat furori viresque tantas compescit et cogit stare navigia, quod non vincula ulla, non ancorae pondere inrevocabili iactae. infrenat impetus et domat mundi rabiem nullo suo labore, non renitendo aut alio modo quam adhaerendo. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • et iactae itaque moles infesto ac profundo mari et excisae rupes durissimi silicis et campi montibus aggere aequati et complanata fossuris montium iuga, incredibili quidem celeritate, cum morae culpa capite lueretur. ac ne singula enumerem, immensas opes totumque illud Ti. Caesaris vicies ac septies milies sestertium non toto vertente anno absumpsit. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De domo sua ad pontifices oratio. (The Latin Library): [63] — iactae
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: iactae.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 32, cap. 1, [2] — iactae
  4. 4.0 4.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. C. Calligula. XXXVII. [3] — iactae