iaciant
Discretiva
iaciant dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
iaciant | tertia pluralis | praesens | activa | coniunctivus | iaciō (iacere) |
Appellatio[+/-]
API: /ˈja.ki.ant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ia·ci·ant — morphologica: iac-iant
Loci[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 14, [30] — iaciant
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: iaciant.