hortus
Jump to navigation
Jump to search
Latine[+/-]
Appellatio[+/-]
hortus API: /ˈhortus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hor·tus — morphologica: hort-us
Notatio[+/-]
- ← Graeca Antiqua: χόρτος (saeptum)
Nomen substantivum[+/-]
hort|us, -ī masc.
- Locus maceria aut saepe clausus, in quo olera cibi causa coluntur.[1]
- (Saepe plur.) locus in quo arbores, poma, flores et viriditas voluptatis causa coluntur.[1][2]
Declinatio[+/-]
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | hortus | hortī | I |
gen. | hortī | hortōrum | II |
dat. | hortō | hortīs | III |
acc. | hortum | hortōs | IV |
abl. | hortō | hortīs | VI |
voc. | horte | hortī | V |
Dictiones collatae[+/-]
Collocationes
- horti cultūra, horticultūra
- horti Caesaris
Dictiones derivatae[+/-]
- hortēnsia, hortēnsiōrum
- hortēnsis
- hortēnsius
- hortīliō, hortīliōnis
- hortuālis
- hortulānus
- hortulō, hortulōnis
- hortulus
Translationes[+/-]
Locus maceria aut saepe clausus, in quo olera cibi causa coluntur
Locus in quo arbores et flores voluptatis causa coluntur
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 680 — “HORTUS, i, m. 1.”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — hortus, ī, m. (tom. 1, p. 3086)