generaturus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /generaːˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·tū·rus — morphologica: generat-ur-us

Notatio[+/-]

← Latinegenerō (generāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
generātūrus
futurum activa participium­ nominativo generō (generāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. generātūrus generātūra generātūrum nom. generātūrī generātūrae generātūra
gen. generātūrī generātūrae generātūrī gen. generātūrōrum generātūrārum generātūrōrum
dat. generātūrō generātūrae generātūrō dat. generātūrīs generātūrīs generātūrīs
acc. generātūrum generātūram generātūrum acc. generātūrōs generātūrās generātūra
abl. generātūrō generātūrā generātūrō abl. generātūrīs generātūrīs generātūrīs
voc. generātūre generātūra generātūrum voc. generātūrī generātūrae generātūra

Loci[+/-]

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Unde generat homo, nescit: quid generaturus sit, nescit. Ille qui te vidit ut faceret, antequam esset quem fecit, certe maior est patre tuo. Maior sit patria et ipsis parentibus tuis; ut quidquid iusserint parentes contra patriam, non audiantur. —Sermones de Scripturis Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de Scripturis (Universitas Turicensis). Sermo LXII. Caput V, p. 8. — generaturus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: generaturus.