ferenda

E Victionario

Discretiva

ferenda dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

ferenda[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ferenda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi ferendus
ferenda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi ferendus
ferenda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi ferendus
ferenda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi ferendus
ferenda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi ferendus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /feˈrenda/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·ren·da — morphologica: fer-end-a

ferendā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ferendā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi ferendus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /feˈrendaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·ren·dā — morphologica: fer-end-a

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • ranis sui generis, ut dictum est, nisi si et in his ferenda dubitatio est, quia vox in ore concipitur, non in pectore. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 112, [267] — ferenda
  2. Vicicitatio: ferenda.