fabulare
Discretiva
fabulare dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
fābulāre | secunda singularis | praesens | passiva | imperativus | fābulō (fābulāre) |
fābulāre | —
|
praesens | activa | infinitivus | fābulō |
fābulāre | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | fābulor (fābulārī) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
fābulāre | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi fābulāris |
fābulāre | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi fābulāris |
fābulāre | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi fābulāris |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /faːbuˈlaːre/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fā·bu·lā·re — morphologica: fabular-e
Loci[+/-]
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas humanistica[+/-]
- Nec dum talia dicente illo (oh! segne cerebellum), subibat animum quid presagii esset; ita michi persuaseram illum in somnio fabulare. —Epistole extravagantes Petrarcae [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole extravagantes. (Universitas Turicensis): 23.: [(Var. 44) A Francesconelli ] — fabulare
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: fabulare.
Categoriae:
- Paginae Latinae cum locis a Francisco Petrarca conscriptis
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae cum locis
- Paginae Latinae cum locis
- Paginae cum fontibus