exploraremus

E Victionario

Discretiva

exploraremus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
explōrārēmus prima pluralis imperfectum activa coniunctivus explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /eks.ploːraːˈreːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·rē·mus — morphologica: ex-plor-aremus

Loci[+/-]

Petronius Arbiter
ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Cum deinde diligentius exploraremus, qui homines inhabitarent nobile solum, quodve genus negotiationis praecipue probarent post attritas bellis frequentibus opes, O mi inquit hospites, si negotiatores estis, mutate propositum aliudque vitae praesidium quaerite. Sin autem urbanioris notae homines sustinetis semper mentiri, recta ad lucrum curritis. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. 116. — exploraremus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: exploraremus.