elatiori

E Victionario

Discretiva

elatiori dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
ēlātiōrī casus dativus singularis ēlātior (ēlātus comparativus)

Appellatio[+/-]

API: /eːlaːtiˈoːriː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·lā·ti·ō·rī — morphologica: elat-ior-i

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. V.

  • Haec cum Iuno affixa, ut adhaerebat elatiori plurimum Iovi, acclinatis eius auribus intimaret, de quodam purgatioris vibratiorisque luminis loco allapsa sensim Pallas corusca descendit atque ita, ut videbatur vertici Ioviali inhaerere supervolans, tandem constitit sublimiore quodam annixa suggestu. —De nuptiis Philologiae et Mercurii Martiani Capellae (fl. 450). Liber I.