elatiore

Discretiva

elatiore dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēlātiōre	casus ablativus singularis	ēlātior (ēlātus comparativus)

Appellatio

API: /eːlaːtiˈoːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·lā·ti·ō·re — morphologica: elat-ior-e

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Puta itaque ex illa arce caelesti patrem tuum Marcia, cui tantum apud te auctoritatis erat quantum tibi apud filium tuum, non illo ingenio, quo civilia bella deflevit, quo proscribentis in aeternum ipse proscripsit, sed tanto elatiore, quanto est ipse sub limior, dicere; Cur te, filia, tam longa tenet aegritudo? —De Consolatione ad Marciam Senecae