dividis

E Victionario

Discretiva

dividis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidis secunda singularis praesens activa indicativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio[+/-]

API: /ˈdiːwidis/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dis — morphologica: di-vid-is

Loci[+/-]

Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Hoc sacramento pietatis obstricti aversaremur scilicet, quem tu omnibus praeferebas! Igitur, si hoc crimen est, paucos innocentes habes, immo, hercules, neminem. Omnes enim Philotae amici esse voluerunt, sed totidem, quot volebant esse, non poterant. Ita, si a consciis amicos non dividis, ne ab amicis quidem separabis illos, qui idem esse voluerunt. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum I, [30] — dividis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dividis.