Jump to content

dividetur

E Victionario

Discretiva

dividetur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidētur tertia singularis futurum passiva indicativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /diːwiˈdeːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dē·tur — morphologica: di-vid-etur

Loci

[+/-]
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Non enim crescet sed dividetur, qui sub uno miscebatur, labor, et erit sui quisque operis magister utilior; quod adhuc obtinent Graeci, a Latinis omissum est, et fieri videtur excusate, quia sunt qui labori isti successerint. —Institutio oratoria Quintiliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber secundus, I. [13] — dividetur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dividetur.