diverto

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈwer.toː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·ver·tō — morphologica: di-vert-o

Notatio

← Latine: dis- + vertō (vertere)

Verbum temporale

dīvert|ō, -ĕre, -ī, dīversum

1. √ (Intransitivē) Separari, seiungi.
2. (Transitīvē) movere aliquid in alium locum.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dīvert-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dīvertō	dīvertam		dīvertēbam	dīverterem	dīvertam
II. sing.	dīvertis	dīvertās	dīverte!	dīvertēbās	dīverterēs	dīvertēs	dīvertitō!
III. sing.	dīvertit	dīvertat		dīvertēbat	dīverteret	dīvertet	dīvertitō!
I. plur.	dīvertimus	dīvertāmus		dīvertēbāmus	dīverterēmus	dīvertēmus
II. plur.	dīvertitis	dīvertātis	dīvertite!	dīvertēbātis	dīverterētis	dīvertētis	dīvertitōte!
III. plur.	dīvertunt	dīvertant		dīvertēbant	dīverterent	dīvertent	dīvertuntō!
Thema	Vox passiva
dīvert-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dīvertor	dīvertar		dīvertēbar	dīverterer	dīvertar
II. sing.	dīverteris	dīvertāris	dīvertere!	dīvertēbāris	dīverterēris	dīvertēris	dīvertitor!
III. sing.	dīvertitur	dīvertātur		dīvertēbātur	dīverterētur	dīvertētur	dīvertitor!
I. plur.	dīvertimur	dīvertāmur		dīvertēbāmur	dīverterēmur	dīvertēmur
II. plur.	dīvertiminī	dīvertāminī	dīvertiminī!	dīvertēbāminī	dīverterēminī	dīvertēminī	—
III. plur.	dīvertuntur	dīvertantur		dīvertēbantur	dīverterentur	dīvertentur	dīvertuntor!

Thema	Vox activa
dīvert-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	dīvertī	dīverterim	dīverteram	dīvertissem	dīverterō
II. sing.	dīvertistī	dīverteris	dīverterās	dīvertissēs	dīverteris
III. sing.	dīvertit	dīverterit	dīverterat	dīvertisset	dīverterit
I. plur.	dīvertimus	dīverterimus	dīverterāmus	dīvertissēmus	dīverterimus
II. plur.	dīvertistis	dīverteritis	dīverterātis	dīvertissētis	dīverteritis
III. plur.	dīvertērunt	dīverterint	dīverterant	dīvertissent	dīverterint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	dīvertere	dīvertisse	dīversūrum, -am, -um esse	dīvertēns		dīversūrus, -a, -um­
Vox passiva	dīvertī	dīversum, -am, -um esse	dīversum īrī		dīversus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
dīvertendī		dīvertendus, -a, -um			dīversum	dīversū

Dictiones collatae

• dīversicolor
• dīversimodē
• dīversitās

Composita

• āvertō, āvertere, āversum, āversiō, āversor
• advertō, advertere, adversum, adversus, aversus, adversiō, adversor
• animadvertō, animadvertere, animadversum, animadversus, animadversūs, animadversiō, animadversor
• antevertō, antevertere, anteversum, anteversiō
• circumvertō, circumvertere, circumversum, circumversiō
• contrāversus, contrōversus
• convertō, convertere, conversum, conversus, conversūs, conversiō
• ēvertō, ēvertere, ēversum, ēversus, ēversiō, ēversor
• dēvertō, dēvertere, dēversum, dēversus, dēversor
• intervertō, intervertere, interversum, interversiō, interversor
• intrōversus
• invertō, invertere, inversum, inversus, inversiō
• obvertō, obvertere, obversum, obversiō, obversor
• pervertō, pervertere, perversum, perversus, perversiō, perversor
• praetervertō, praetervertere
• praevertō, praevertere, praeversum
• (*proverto), prōversus
• retrōvertō, retrōvertere, retrōversum, retrōversus
• revertō, revertere, reversum, reversiō
• subvertō, subvertere, subversum, subversiō, subversor
• trānsvertō, trānsvertere, trānsversum, trānsversus, trāversus, trānsversiō
• ūniversum, ūniversus

Dictiones derivatae

• dīversiō
• dīversor
• dīversus, dīversē
• dīverticulum

Translationes

Separari, seiungi	dilatare ▼

Separari, seiungi	collabi ▲

Anglice: separate (en), divert (en) Germanice: auseinander gehen (de), sich trennen (de)

Movere aliquid in alium locum	dilatare ▼

Movere aliquid in alium locum	collabi ▲

Anglice: move away (en) Germanice: wegbringen (de)

Discretiva

diverto dictio est in variis linguis:

• Italice: diverto

Formae affines

Italice

diverto

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
diverto	prima singularis	praesens	activa	indicativus	divertire

Appellatio pronuntiatusque

API: /diˈvɛrto/

Syllabificatio phonetica: di·ver·to — morphologica: divert-o