Jump to content

disturbarem

E Victionario

Discretiva

disturbarem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbārem prima singularis imperfectum activa coniunctivus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /disturˈbaːrem/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·rem — morphologica: dis-turb-arem