diruemus

E Victionario

Discretiva

diruemus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīruēmus prima pluralis futurum activa indicativus dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /diːruˈeːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·ē·mus — morphologica: di-ru-emus

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Per hanc enim viam rei gestae narrationis liberius et compendiosius pedetentim ad illa accedemus, et ea ipsa maxime in quibus adversarii plus confidunt, inutilia et futilia esse ostendemus, et ariete rationis diruemus, aut quasi quid habent vigoris et iurium magis ex nostra parte quam ex parte adversariorum stare prohabimus. —Relatio pro monasterio Rotensi Ulgerii Andegavensis (1127-1148). VI.