destructum
Discretiva
|
destructum dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| dēstrūctum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | dēstruō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēstrūctum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii dēstrūctus |
| dēstrūctum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii dēstrūctus |
| dēstrūctum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii dēstrūctus |
| dēstrūctum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii dēstrūctus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /deːsˈtruːktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dēs·trūc·tum — morphologica: de-struct-um
