demonstratas

Discretiva

demonstratas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dēmōnstrātās	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii dēmōnstrātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːmoːnsˈtraːtaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trā·tās — morphologica: de-monstrat-as

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• A Graecis et noxias herbas demonstratas miror equidem, nec venenorum tantum, quoniam ea condicio vitae est, ut mori plerumque etiam optumis portus sit, tradatque M. Varro, Servium Clodium equitem Romanum magnitudine doloris in podagra coactum veneno crura perunxisse et postea caruisse sensu omni aeque quam dolore in ea parte corporis. —Naturalis historia Plinii