Jump to content

cursoris

E Victionario

Discretiva

cursoris dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cursōris casus genitivus singularis substantivi cursor

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kurˈsoːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: cur·sō·ris — morphologica: cursor-is

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • “Sed nihil,” inquit, “agere sinit morbus, qui me omnibus abduxit officiis.” Corpus tuum valetudo tenet, non et animum. Itaque cursoris moratur pedes, sutoris aut fabri manus inpediet; si animus tibi esse in usu solet, suadebis docebis, audies disces, quaeres recordaberis. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Non id perficies primo ad semidiametri illius circuli longitudinem positis cursoribus, circinoque ad angulum rectum disposito; et deinde, centro circini in centro circuli collocato, necessario cursores primi duo puncta quae quadrantem terminent exhibebunt; quo quidem habito per unius cursoris vestigium alterius cursoris vestigio succed ens in plano puncta designabuntur, quae sunt ad lineas quadrati terminandas ordinata. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 9. 78, versus 20 — cursoris
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: cursoris.
  3. 3.0 3.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Mordentius et de Mordentii circino. (Universitas Turicensis): [De Mordentii Salernitani circino dialogus] — cursoris