Jump to content

conventus

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /konˈwentus/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ven·tus — morphologica: con-vent-us

Notatio

[+/-]
← Latine: conveniō (convenīre)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
conventus
—
 perfectum passiva participium­ nominativo conveniō (convenīre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. conventus conventa conventum nom. conventī conventae conventa
gen. conventī conventae conventī gen. conventōrum conventārum conventōrum
dat. conventō conventae conventō dat. conventīs conventīs conventīs
acc. conventum conventam conventum acc. conventōs conventās conventa
abl. conventō conventā conventō abl. conventīs conventīs conventīs
voc. convente conventa conventum voc. conventī conventae conventa

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Nomen substantivum

[+/-]

convent|us, -ūs masc.

  1. Actus conveniendi, coetus hominum.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. conventus conventūs I
gen. conventūs conventuum II
dat. conventuī conventibus III
acc. conventum conventūs IV
abl. conventū conventibus VI
voc. conventus conventūs V

Dictiones collatae

[+/-]
Synonyma
  1. coetus, congregātiō

Translationes

[+/-]
Actus conveniendi, coetus hominumdilatare ▼
Actus conveniendi, coetus hominumcollabi ▲

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

conventūs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
conventūs casus genitivus singularis substantivi conventus
conventūs casus nominativus pluralis substantivi conventus
conventūs casus accusativus pluralis substantivi conventus
conventūs casus vocativus pluralis substantivi conventus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konˈwentuːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ven·tūs — morphologica: con-vent-us
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=conventus&oldid=222817"