conum

E Victionario

Discretiva

conum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
cōnum casus accusativus singularis substantivi cōnus

Appellatio[+/-]

API: /ˈkoːnum/(classice)
Syllabificatio phonetica: cō·num — morphologica: con-um

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-47…-45
Vitruvius ca. -30/-22 Isidorus Hispalensis
560-636
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • interea Vellei noli quaeso prae te ferre vos plane expertes esse doctrinae. conum tibi ais et cylindrum et pyramidem pulchriorem quam sphaeram videri. novum etiam oculorum iudicium habetis. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.

  • Arma ab arcendo, quod his arcemus hostem. Parma, quod e medio in omnis partis par. Conum, quod cogitur in cacumen versus. Hasta, quod astans solet ferri. Iaculum, quod ut iaciatur fit. Tragula a traiciendo. Scutum a sectura ut secutum, quod a minute consectis fit tabellis. Umboneis a Graeco, quod ambones. —De lingua Latina Varronis [3][2]

class.

  • Hemicyclium excavatum ex quadrato ad enclimaque succisum Berosus Chaldaeus dicitur invenisse; scaphen sive hemisphaerium Aristarchus Samius, idem etiam discum in planitia; arachnen Eudoxus astrologus, nonnulli dicunt Apollonium; plinthium sive lacunar, quod etiam in circo Flaminio est positum, Scopinas Syracusius; πρός τά ἱστορούμενα Parmenion, πρός πᾶν κλῖμα Theodosius et Andrias, Patrocles pelecinum, Dionysodorus conum, Apollonius pharetram, aliaque genera et qui supra scripti sunt et alii plures inventa reliquerunt, uti conarachnen, conicum plinthium, antiboreum. —De architectura Vitruvii [4][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Cyparissus Graece dicitur quod caput eius a rotunditate in acumen erigitur. Unde et κῶνος vocatur, id est alta rotunditas. Hinc et fructus eius conus, quia rotunditas eius talis est ut conum imitetur: unde et ‘coniferae cyparissi’ dicuntur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Si vero magnitudo lucis, corporis opaci magnitudinem excaedat: producit umbrae basim in corpore, conum vero determinabit in sua extra corpus ipsum proiectione ad talem, tantamque distantiam: quantam magnitudo corporis lucidi supra opaci corporis magnitudinem proportionalem obtinuit rationem. —De umbris idearum Iordani Bruni [6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber primus. 46 [47] — conum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: conum.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, XXIV. p. 115 — conum
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber nonus, 8. [1] — conum
  5. 5.0 5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber XVII. De rebus rusticis. Caput VII. [34] — conum
  6. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De umbris idearum (Universitas Turicensis): Intentio XXVI.. E — conum