constaturus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnstaˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·s·ta·tū·rus — morphologica: con-stat-ur-us

Notatio

← Latine: cōnstō (cōnstāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
cōnstatūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	cōnstō (cōnstāre)

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• summa omnium in hoc spectando fuit, ut fructus is maxime probaretur, qui quam minimo inpendio constaturus esset. —Naturalis historia Plinii