constaturum
Discretiva
|
constaturum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cōnstatūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii cōnstatūrus |
| cōnstatūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii cōnstatūrus |
| cōnstatūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii cōnstatūrus |
| cōnstatūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii cōnstatūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /koːnstaˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·s·ta·tū·rum — morphologica: con-stat-ur-um
