coniungendorum

Discretiva

coniungendorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
coniungendōrum	casus genitivus pluralis · genus masculinum	gerundivi coniungendus
coniungendōrum	casus genitivus pluralis · genus neutrum	gerundivi coniungendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kon.jun.genˈdoːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·iun·gen·dō·rum — morphologica: con-iung-end-orum

Usus

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

• alter Beresina in diversam partem raptus cum Borysthene in pontum Euxinum effunditur; ita ut, si pacatae gentes essent, per quorum terras fluvii labuntur, in tanta eorum propinquitate transportandarumque ex uno in alterum mercium, coniungendorum denique eorundem facultate septentrio universusque occidens facillime cum oriente commerciis iungi posset. —Historiae sui temporis libri CXX Iacobi Augusti Thuani (1553-1617). Liber LXIX.